twitter
    Find out what I'm doing, Follow Me :)

நான் அடைந்த இன்பம் - பாகம் ஒன்று

அனுப்பியவர் நமது நண்பர் தேவராஜன்..

என் பெயர் பவித்ரா . வயது முப்பத்தி இரண்டு .
திருமணமாகிவிட்டது .

என் கணவர் ஒரு தனியார் நிறுவனத்தில் அக்கவுண்டன்ட் ஆக
பணிபுரிந்து வருகிறார் . நான் பக்கத்தில் உள்ள ஒரு கம்ப்யூட்டர்
சென்டரில் கோச்சராக வேலை செய்து வருகிறேன் . எனக்கு இரண்டு பெண்
குழந்தைகள் . பெரியவள் மூன்றாம் வகுப்பும் , சிறியவள் முதல் வகுப்பும்
படித்து வருகிறார்கள் . அளவான சிறிய குடும்பம் எங்களுடையது .


ஒரு நாள் , குளிக்கும் போது நான் எனது இடது பக்க மார்பகத்தில் ,
காம்புக்கு சற்று தள்ளி பக்க வாட்டில் சிறிய அளவிலான கட்டி ஒன்று
இருப்பதைக் கண்டேன் . சட்டென்று எனக்கு பயம் வந்து விட்டது . ஏனெனில்
இந்தக் காலத்தில் தான் , சளி காய்ச்சல் வருவது போல புற்றுநோய் வருகிறதே
. அதிலும் நான் " அழகு " கெட்டுவிடும் என்பதற்காக என் இரண்டு
குழந்தைகளுக்குமே பால் கொடுக்கவில்லை . பால் கொடுக்காத பெண்களுக்குத்
தான் அதிக அளவில் மார்பகப் புற்று நோய் வரும் என்று தினத்தந்தி யில்
படித்ததாக ஞாபகம் . நான் அந்தக் கட்டியை அழுத்திப் பார்த்தேன் . வலித்தது
. நாலணாவை விட சிறிய சைஸ் இருந்தது . அந்தக் கட்டி வலித்தது ஒரு வாறு
ஆறுதலாக இருந்தது . இருந்தாலும் ஏதாவது ஒரு " ஸ்பெசலிஸ்ட்டிடம் போய்க்
காட்டினால் தான் ஆறுதலாக இருக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன் .


இது போன்ற சங்கதிகளைத் தள்ளிப் போடக் கூடாது என்பதால் இது விஷயம்
குறித்து என் கணவரிடம் சொன்னேன் . அவரோ , " அது சாதாரணக் கட்டியா
இருக்கும் . இதுக்குப் போய் ஏன் அனாவசியமா பயப்படுறே " . என்றார் . நான்
, " ஆமா , உங்களுக்கு எல்லாமே அனாவசியம் தான் . இப்ப என்கூட
ஆஸ்பிடலுக்கு வரப்போறீங்களா , இல்லையா ? " என்றேன் . அவரோ , " என்னால
இன்னைக்கு முடியாது பவித்ரா . வேணா நீ மட்டும் தனியா போயிட்டு வாயேன் " .
என்றார் . நான் கோபத்தோடு , " ஆமா உங்களால எதுவுமே பண்ண முடியாதே . நானே
தனியாப் போய்த் தொலைக்கறேன் . ஈவினிங் டிபன் பண்ணி ஹாட் பேக்ல
வைச்சிருக்கேன் . குழந்தைங்க வந்தா கொடுங்க . நான் ஹாஸ்பிடல் போயிட்டு
அப்படியே சென்டருக்கும் போயிட்டு வந்துடறேன் " . என்றபடியே
கிளம்பினேன் .

அந்த
ஹாஸ்பிடல் போரூரில் இருந்து கிண்டி போகும் சாலையில் இருந்தது . சற்று
பெரிய ஹாஸ்பிடல் போலத்தான் இருந்தது . நான் ஆட்டோ விற்கு பணம் கொடுத்து
விட்டு அந்த மருத்துவ மனைக்குள் நுழைந்த போது மணி சரியாக பத்து .
காலையில் என் கணவரிடம் உங்களால எதுவுமே பண்ண முடியாது என்று பூடகமாக
சொன்னது அந்த மனுஷனுக்கு கொஞ்சம் கூட உறைத்திருக்காது . என் இரண்டாவது
மகள் பிறந்து ஆறு வருடங்கள் ஆகிறது . அவர் என்னைத் தொட்டும் அதே ஆறு
வருடங்கள் + பத்து மாதம் ஆகிறது . அதிலும் அவரைப் பொறுத்தவரை தாம்பத்திய
உறவு என்பது வெறும் இரண்டு நிமிடங்களில் முடிந்து விடக்கூடிய சமாச்சாரம்
. எனது மார்பகங்களை அவர் தொட்டிருப்பாரா என்பது கூட சந்தேகம் தான் .
அவரைப் பொறுத்தவரை ஒரு நிமிடமோ அல்லது இரண்டு நிமிடமோ இயந்திர கதியில்
இயங்கி விட்டு குறட்டை விட்டு நன்றாக தூங்கி விடுவார் , ஆனால் அந்த
இரவுகளில் நான் உறக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்திருக்கிறேன் .
கடந்த ஆறு வருடங்களில் அதுவும் இல்லை . நான் ஒன்றும் சுமார் இல்லை .
பார்ப்பதற்கு நன்றாகவே இருப்பேன் . சற்று உயரம் வேறு . ச்சே நான் வேறு
வந்த வேலையை விட்டு விட்டு கண்டதையும் நினைத்து கொண்டிருக்கிறேன் .
இன்றைக்கு ஏன் மனம் இப்படி அலை பாய்கிறது என்று தெரிய வில்லை .

அந்த
மருத்துவமனையில் கூட்டம் ஒன்றும் அந்த அளவுக்கு இல்லை . பிரதான சாலையை
விட்டு சற்று தள்ளி ஒதுக்குப் புறமான இடத்தில் இருந்தது . நான்
ரிசப்சனில் விசாரித்து விட்டு நாலாவது மாடிக்கு லிப்டை உபயோகித்து
சென்றேன் . டோக்கன் வாங்கிக்கொண்டு ஹாலில் காத்திருந்தேன் . டாக்டரின்
அறையில் அவரது பெயரைப் பார்த்தேன் . டாக்டர் சீனிவாசன் ஸ்கின்
ஸ்பெசலிஸ்ட் . என்று இருந்தது . எனக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டது . அடக்
கடவுளே . எனக்கு கட்டி இருப்பதோ இடது முலையில் . அதுவும் காம்புக்கு மிக
அருகில் . அவரிடம் அந்தக் கட்டியைக் காட்ட வேண்டுமென்றால் ப்ரா
முதற்கொண்டு அனைத்தையும் கழட்ட வேண்டி வரும் . பேசாமல் இப்படியே எழுந்து
போய் விடலாமா என்று நினைத்தேன் . ஆனால் ஏன் கணவரிடம் சண்டை போட்டு
விட்டு நான் இங்கு வந்திருப்பதால் , வெறுமனே திரும்பிப் போனால் , இதையே
அவர் ஒரு வாரம் குத்திக் காட்டுவார் . அதோடு , ஏன் திரும்பி வந்து
விட்டாய் என்று அவர் காரணம் கேட்டால் , ஒரு ஆண் டாக்டர் முன்பு எனது
முலைகளைக் காட்ட கூச்சமாயிருந்தது . அதனால் வந்து விட்டேன் என்றா சொல்ல
முடியும் . என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை . இது மாதிரியான ஆண் டாக்டர்களுக்கு
உதவி செய்யவே , பெண் நர்சுகள் இருப்பார்கள் . அவர்கள் தான் எனது
முலைகளைப் பரிசோதித்து டாக்டரிடம் சொல்வார்கள் . என்று என்னை நானே
சாமாதானம் செய்து கொண்டு காத்திருந்தேன் . ஆனாலும் இதயம் படக் படக்
என்று அடித்துக் கொண்டது . என்னமோ நடக்கப் போகிறது என்று உள்மனது
எச்சரித்தது . ஆனால் எனது கணவர் மீது நான் கொண்டிருந்த ஈகோ என்னை
அங்கேயே அமர வைத்தது .


டாக்டர் சீனிவாசனின் ரூம் முகப்பில் இருந்த காலிக் பெல்
வீறிட்டது . வெளியே இருந்த ஒரு சிப்பந்தி , " அடுத்து நீதான் உள்ள போம்மா
.... " என்றான் . உள்ளே இருந்து பேசன்ட்டுகள் யாரும் வெளி வராமலேயே என்னை
உள்ளே போகச் சொல்கிறார்களே என்று எனக்கு குழப்பமாக இருந்த போதிலும் ,
நான் டாக்டரின் அறைக்குள் நுழைந்தேன் . அங்கே ஐம்பது வயது மதிக்கத்தக்க
ஒரு ஆள் அமர்ந்திருந்தார் . அவர் தான் டாக்டர் சீனி வாசன் என்று
தெரிந்தது . நல்ல வேளை , இளவயது ஆளாக அவர் இல்லை என்று ஓரளவு ஆறுதல்
அடைந்தேன் . அவர் என்னை இருக்கையில் அமரச்சொன்னார் . " என்னம்மா உனக்கு
? " என்றார் . நான் தயக்கத்தோடு , " டாக்டர் அது வந்து , என் இடது
மார்புல ஒரு கட்டி இருக்குது . அது என்ன மாதிரியான கட்டி ன்னு ஒரு
செக்கப் பண்ணிடலாம்னு வந்தேன் . " என்றேன் . அதைக் கேட்ட அவர் , " உன்
கூட யாரும் வரலையா ? " என்றார் . நான் , " இல்ல டாக்டர் , நான் மட்டும்
தான் வந்தேன் . " என்றேன் . உடனே அவர் , " இது மாதிரியான கட்டிங்க
கான்சர் கட்டியா இருந்தா அதுங்க உடம்போட ஒரு இடத்துல மட்டும் இல்லாம
எல்லா இடங்கள்லயும் வர வாய்ப்பிருக்கு . அதனால உங்க புல் பாடியையும்
செக்கப் பண்ண வேண்டி வரும் . நீங்க கோ ஆபரேட் பண்ணுவீங்களா ? " என்றார்
. நான் எச்சில் விழுங்கியபடி , " சரி டாக்டர் பண்ணறேன் " என்றேன் . அவர்
, " தட்ஸ் குட் அதோட உங்க உடம்ப நான் செக் பண்ணப் போறது கிடையாது .
பிகாஸ் , என்னோட வயசான கைகளுக்கு உங்க உடம்போட மத்த பாகங்கள்ல கட்டி
வருமா , வரதுக்கான அறிகுறிகள் இருக்கா ன்னு கண்டு பிடிக்க முடியாது .
அதுக்கு ஒரு இளம் கைகள் தான் வேண்டும் . என்னோட அசிஸ்டன்ட் பிரபா தான்
உங்களைச் செக் பண்ணப் போறது " என்றார் . பிரபா என்ற பெயரைக் கேட்டதும்
எனக்கு ஆறுதலாக இருந்தது . நான் நினைத்த மாதிரியே ஒரு பெண் நர்ஸ் தான்
என்னை செக் பண்ணப் போகிறாள் என்று ஆறுதல் அடைந்தேன் . " சரி , நீங்க
அந்தக் கட்டில்ல படுங்க " என்றார் . நான் மெதுமெது என்று மெத்தை
போடப்பட்ட அந்தக் கட்டிலில் படுத்தேன் .


சிறிது நேரத்தில் ஒரு இருபத்தி ஐந்து வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு வாலிபன் அந்த
அறைக்குள் நுழைந்தான் . ஆள் பார்க்க சினிமா ஹீரோ போல இருந்தான் . நல்ல
உயரம் . கட்டு மஸ்த்தான உடம்பு . ஆனால் இவன் எதற்கு இந்த சமயத்தில் இங்கு
வருகிறான் . என்று நினைத்தேன் . டாக்டர் அவனை , " வா பிரபா . இதோ
இவங்களைத் தான் நீ செக் பண்ணனும் " என்றதும் அந்த வாலிபனின் பார்வை
கட்டிலில் படுத்திருந்த என் மீது விழுந்தது . நான் திடுக்கிட்டேன் .
பிரபா என்னும் பெயரை வைத்து என்னை பரிசோதிக்கப் போவது ஒரு பெண் என்று
தப்புக் கணக்குப் போட்டு விட்டேன் . சிறிது நேரத்தில் அந்த இளைஞன் என்னை
நெருங்கினான் . டாக்டர் அந்த அறையின் கதவை தாளிட்டார் . அதோடு தனது செல்
போனில் யாரிடமோ " இங்க ஒரு முக்கியமான செக்கப் நடக்கப் போகுது . அதனால்
இன்னும் ஒரு ரெண்டு மணிநேரத்துக்கு யாரும் டிஸ்டர்ப் பண்ணாம பார்த்துக்கோ
" என்று கட்டளையிட்டார் . நான் சட்டென்று எழுந்து உட்கார்ந்து , "
டாக்டர் , என்ன இது . இவரா என்னைச் செக் பண்ணப் போறார் ? " என்றேன் .
அவர் என்னருகே வந்து , " இத பாரும்மா ஒரு பெண்ணுடைய மென்மையான உடம்பு
தசைகளைத் தொட்டுத் தடவி பரிசோதனை செய்ய முரட்டுத் தனமான ஒரு ஆணின் கைகள்
தான் தேவை . இது முக்கியான செக்கப் . உனக்கு இஷ்ட்டம் இருந்தா
பண்ணிக்கலாம் . இல்லைன்னா இப்பவே எழுந்து போய்டலாம் " . என்றார் . நான் ,
" சரி டாக்டர் நான் பண்ணிக்கறேன் " என்றேன் . " தட்ஸ் குட் . அப்படியே
படும்மா " என்றார் . நான் கட்டிலில் படுக்க , டாக்டர் அந்த இளைஞனிடம் , "
பிரபா நீ மொதல்ல அவங்களோட இடுப்பைத் தொட்டுத் தடவி , அங்க ஏதாச்சும்
கட்டி வரதுக்கான அறிகுறிகள் இருக்கான்னு பாரு " என்றார் . அந்த இளைஞன்
என்னைப் பார்த்தபடியே என் இடுப்பை தனது இரு கைகளாலும் பற்றினான் .


தொடரும்

0 comments:

Post a Comment

Monday, May 30, 2011

நான் அடைந்த இன்பம் - பாகம் ஒன்று

அனுப்பியவர் நமது நண்பர் தேவராஜன்..

என் பெயர் பவித்ரா . வயது முப்பத்தி இரண்டு .
திருமணமாகிவிட்டது .

என் கணவர் ஒரு தனியார் நிறுவனத்தில் அக்கவுண்டன்ட் ஆக
பணிபுரிந்து வருகிறார் . நான் பக்கத்தில் உள்ள ஒரு கம்ப்யூட்டர்
சென்டரில் கோச்சராக வேலை செய்து வருகிறேன் . எனக்கு இரண்டு பெண்
குழந்தைகள் . பெரியவள் மூன்றாம் வகுப்பும் , சிறியவள் முதல் வகுப்பும்
படித்து வருகிறார்கள் . அளவான சிறிய குடும்பம் எங்களுடையது .


ஒரு நாள் , குளிக்கும் போது நான் எனது இடது பக்க மார்பகத்தில் ,
காம்புக்கு சற்று தள்ளி பக்க வாட்டில் சிறிய அளவிலான கட்டி ஒன்று
இருப்பதைக் கண்டேன் . சட்டென்று எனக்கு பயம் வந்து விட்டது . ஏனெனில்
இந்தக் காலத்தில் தான் , சளி காய்ச்சல் வருவது போல புற்றுநோய் வருகிறதே
. அதிலும் நான் " அழகு " கெட்டுவிடும் என்பதற்காக என் இரண்டு
குழந்தைகளுக்குமே பால் கொடுக்கவில்லை . பால் கொடுக்காத பெண்களுக்குத்
தான் அதிக அளவில் மார்பகப் புற்று நோய் வரும் என்று தினத்தந்தி யில்
படித்ததாக ஞாபகம் . நான் அந்தக் கட்டியை அழுத்திப் பார்த்தேன் . வலித்தது
. நாலணாவை விட சிறிய சைஸ் இருந்தது . அந்தக் கட்டி வலித்தது ஒரு வாறு
ஆறுதலாக இருந்தது . இருந்தாலும் ஏதாவது ஒரு " ஸ்பெசலிஸ்ட்டிடம் போய்க்
காட்டினால் தான் ஆறுதலாக இருக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன் .


இது போன்ற சங்கதிகளைத் தள்ளிப் போடக் கூடாது என்பதால் இது விஷயம்
குறித்து என் கணவரிடம் சொன்னேன் . அவரோ , " அது சாதாரணக் கட்டியா
இருக்கும் . இதுக்குப் போய் ஏன் அனாவசியமா பயப்படுறே " . என்றார் . நான்
, " ஆமா , உங்களுக்கு எல்லாமே அனாவசியம் தான் . இப்ப என்கூட
ஆஸ்பிடலுக்கு வரப்போறீங்களா , இல்லையா ? " என்றேன் . அவரோ , " என்னால
இன்னைக்கு முடியாது பவித்ரா . வேணா நீ மட்டும் தனியா போயிட்டு வாயேன் " .
என்றார் . நான் கோபத்தோடு , " ஆமா உங்களால எதுவுமே பண்ண முடியாதே . நானே
தனியாப் போய்த் தொலைக்கறேன் . ஈவினிங் டிபன் பண்ணி ஹாட் பேக்ல
வைச்சிருக்கேன் . குழந்தைங்க வந்தா கொடுங்க . நான் ஹாஸ்பிடல் போயிட்டு
அப்படியே சென்டருக்கும் போயிட்டு வந்துடறேன் " . என்றபடியே
கிளம்பினேன் .

அந்த
ஹாஸ்பிடல் போரூரில் இருந்து கிண்டி போகும் சாலையில் இருந்தது . சற்று
பெரிய ஹாஸ்பிடல் போலத்தான் இருந்தது . நான் ஆட்டோ விற்கு பணம் கொடுத்து
விட்டு அந்த மருத்துவ மனைக்குள் நுழைந்த போது மணி சரியாக பத்து .
காலையில் என் கணவரிடம் உங்களால எதுவுமே பண்ண முடியாது என்று பூடகமாக
சொன்னது அந்த மனுஷனுக்கு கொஞ்சம் கூட உறைத்திருக்காது . என் இரண்டாவது
மகள் பிறந்து ஆறு வருடங்கள் ஆகிறது . அவர் என்னைத் தொட்டும் அதே ஆறு
வருடங்கள் + பத்து மாதம் ஆகிறது . அதிலும் அவரைப் பொறுத்தவரை தாம்பத்திய
உறவு என்பது வெறும் இரண்டு நிமிடங்களில் முடிந்து விடக்கூடிய சமாச்சாரம்
. எனது மார்பகங்களை அவர் தொட்டிருப்பாரா என்பது கூட சந்தேகம் தான் .
அவரைப் பொறுத்தவரை ஒரு நிமிடமோ அல்லது இரண்டு நிமிடமோ இயந்திர கதியில்
இயங்கி விட்டு குறட்டை விட்டு நன்றாக தூங்கி விடுவார் , ஆனால் அந்த
இரவுகளில் நான் உறக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்திருக்கிறேன் .
கடந்த ஆறு வருடங்களில் அதுவும் இல்லை . நான் ஒன்றும் சுமார் இல்லை .
பார்ப்பதற்கு நன்றாகவே இருப்பேன் . சற்று உயரம் வேறு . ச்சே நான் வேறு
வந்த வேலையை விட்டு விட்டு கண்டதையும் நினைத்து கொண்டிருக்கிறேன் .
இன்றைக்கு ஏன் மனம் இப்படி அலை பாய்கிறது என்று தெரிய வில்லை .

அந்த
மருத்துவமனையில் கூட்டம் ஒன்றும் அந்த அளவுக்கு இல்லை . பிரதான சாலையை
விட்டு சற்று தள்ளி ஒதுக்குப் புறமான இடத்தில் இருந்தது . நான்
ரிசப்சனில் விசாரித்து விட்டு நாலாவது மாடிக்கு லிப்டை உபயோகித்து
சென்றேன் . டோக்கன் வாங்கிக்கொண்டு ஹாலில் காத்திருந்தேன் . டாக்டரின்
அறையில் அவரது பெயரைப் பார்த்தேன் . டாக்டர் சீனிவாசன் ஸ்கின்
ஸ்பெசலிஸ்ட் . என்று இருந்தது . எனக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டது . அடக்
கடவுளே . எனக்கு கட்டி இருப்பதோ இடது முலையில் . அதுவும் காம்புக்கு மிக
அருகில் . அவரிடம் அந்தக் கட்டியைக் காட்ட வேண்டுமென்றால் ப்ரா
முதற்கொண்டு அனைத்தையும் கழட்ட வேண்டி வரும் . பேசாமல் இப்படியே எழுந்து
போய் விடலாமா என்று நினைத்தேன் . ஆனால் ஏன் கணவரிடம் சண்டை போட்டு
விட்டு நான் இங்கு வந்திருப்பதால் , வெறுமனே திரும்பிப் போனால் , இதையே
அவர் ஒரு வாரம் குத்திக் காட்டுவார் . அதோடு , ஏன் திரும்பி வந்து
விட்டாய் என்று அவர் காரணம் கேட்டால் , ஒரு ஆண் டாக்டர் முன்பு எனது
முலைகளைக் காட்ட கூச்சமாயிருந்தது . அதனால் வந்து விட்டேன் என்றா சொல்ல
முடியும் . என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை . இது மாதிரியான ஆண் டாக்டர்களுக்கு
உதவி செய்யவே , பெண் நர்சுகள் இருப்பார்கள் . அவர்கள் தான் எனது
முலைகளைப் பரிசோதித்து டாக்டரிடம் சொல்வார்கள் . என்று என்னை நானே
சாமாதானம் செய்து கொண்டு காத்திருந்தேன் . ஆனாலும் இதயம் படக் படக்
என்று அடித்துக் கொண்டது . என்னமோ நடக்கப் போகிறது என்று உள்மனது
எச்சரித்தது . ஆனால் எனது கணவர் மீது நான் கொண்டிருந்த ஈகோ என்னை
அங்கேயே அமர வைத்தது .


டாக்டர் சீனிவாசனின் ரூம் முகப்பில் இருந்த காலிக் பெல்
வீறிட்டது . வெளியே இருந்த ஒரு சிப்பந்தி , " அடுத்து நீதான் உள்ள போம்மா
.... " என்றான் . உள்ளே இருந்து பேசன்ட்டுகள் யாரும் வெளி வராமலேயே என்னை
உள்ளே போகச் சொல்கிறார்களே என்று எனக்கு குழப்பமாக இருந்த போதிலும் ,
நான் டாக்டரின் அறைக்குள் நுழைந்தேன் . அங்கே ஐம்பது வயது மதிக்கத்தக்க
ஒரு ஆள் அமர்ந்திருந்தார் . அவர் தான் டாக்டர் சீனி வாசன் என்று
தெரிந்தது . நல்ல வேளை , இளவயது ஆளாக அவர் இல்லை என்று ஓரளவு ஆறுதல்
அடைந்தேன் . அவர் என்னை இருக்கையில் அமரச்சொன்னார் . " என்னம்மா உனக்கு
? " என்றார் . நான் தயக்கத்தோடு , " டாக்டர் அது வந்து , என் இடது
மார்புல ஒரு கட்டி இருக்குது . அது என்ன மாதிரியான கட்டி ன்னு ஒரு
செக்கப் பண்ணிடலாம்னு வந்தேன் . " என்றேன் . அதைக் கேட்ட அவர் , " உன்
கூட யாரும் வரலையா ? " என்றார் . நான் , " இல்ல டாக்டர் , நான் மட்டும்
தான் வந்தேன் . " என்றேன் . உடனே அவர் , " இது மாதிரியான கட்டிங்க
கான்சர் கட்டியா இருந்தா அதுங்க உடம்போட ஒரு இடத்துல மட்டும் இல்லாம
எல்லா இடங்கள்லயும் வர வாய்ப்பிருக்கு . அதனால உங்க புல் பாடியையும்
செக்கப் பண்ண வேண்டி வரும் . நீங்க கோ ஆபரேட் பண்ணுவீங்களா ? " என்றார்
. நான் எச்சில் விழுங்கியபடி , " சரி டாக்டர் பண்ணறேன் " என்றேன் . அவர்
, " தட்ஸ் குட் அதோட உங்க உடம்ப நான் செக் பண்ணப் போறது கிடையாது .
பிகாஸ் , என்னோட வயசான கைகளுக்கு உங்க உடம்போட மத்த பாகங்கள்ல கட்டி
வருமா , வரதுக்கான அறிகுறிகள் இருக்கா ன்னு கண்டு பிடிக்க முடியாது .
அதுக்கு ஒரு இளம் கைகள் தான் வேண்டும் . என்னோட அசிஸ்டன்ட் பிரபா தான்
உங்களைச் செக் பண்ணப் போறது " என்றார் . பிரபா என்ற பெயரைக் கேட்டதும்
எனக்கு ஆறுதலாக இருந்தது . நான் நினைத்த மாதிரியே ஒரு பெண் நர்ஸ் தான்
என்னை செக் பண்ணப் போகிறாள் என்று ஆறுதல் அடைந்தேன் . " சரி , நீங்க
அந்தக் கட்டில்ல படுங்க " என்றார் . நான் மெதுமெது என்று மெத்தை
போடப்பட்ட அந்தக் கட்டிலில் படுத்தேன் .


சிறிது நேரத்தில் ஒரு இருபத்தி ஐந்து வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு வாலிபன் அந்த
அறைக்குள் நுழைந்தான் . ஆள் பார்க்க சினிமா ஹீரோ போல இருந்தான் . நல்ல
உயரம் . கட்டு மஸ்த்தான உடம்பு . ஆனால் இவன் எதற்கு இந்த சமயத்தில் இங்கு
வருகிறான் . என்று நினைத்தேன் . டாக்டர் அவனை , " வா பிரபா . இதோ
இவங்களைத் தான் நீ செக் பண்ணனும் " என்றதும் அந்த வாலிபனின் பார்வை
கட்டிலில் படுத்திருந்த என் மீது விழுந்தது . நான் திடுக்கிட்டேன் .
பிரபா என்னும் பெயரை வைத்து என்னை பரிசோதிக்கப் போவது ஒரு பெண் என்று
தப்புக் கணக்குப் போட்டு விட்டேன் . சிறிது நேரத்தில் அந்த இளைஞன் என்னை
நெருங்கினான் . டாக்டர் அந்த அறையின் கதவை தாளிட்டார் . அதோடு தனது செல்
போனில் யாரிடமோ " இங்க ஒரு முக்கியமான செக்கப் நடக்கப் போகுது . அதனால்
இன்னும் ஒரு ரெண்டு மணிநேரத்துக்கு யாரும் டிஸ்டர்ப் பண்ணாம பார்த்துக்கோ
" என்று கட்டளையிட்டார் . நான் சட்டென்று எழுந்து உட்கார்ந்து , "
டாக்டர் , என்ன இது . இவரா என்னைச் செக் பண்ணப் போறார் ? " என்றேன் .
அவர் என்னருகே வந்து , " இத பாரும்மா ஒரு பெண்ணுடைய மென்மையான உடம்பு
தசைகளைத் தொட்டுத் தடவி பரிசோதனை செய்ய முரட்டுத் தனமான ஒரு ஆணின் கைகள்
தான் தேவை . இது முக்கியான செக்கப் . உனக்கு இஷ்ட்டம் இருந்தா
பண்ணிக்கலாம் . இல்லைன்னா இப்பவே எழுந்து போய்டலாம் " . என்றார் . நான் ,
" சரி டாக்டர் நான் பண்ணிக்கறேன் " என்றேன் . " தட்ஸ் குட் . அப்படியே
படும்மா " என்றார் . நான் கட்டிலில் படுக்க , டாக்டர் அந்த இளைஞனிடம் , "
பிரபா நீ மொதல்ல அவங்களோட இடுப்பைத் தொட்டுத் தடவி , அங்க ஏதாச்சும்
கட்டி வரதுக்கான அறிகுறிகள் இருக்கான்னு பாரு " என்றார் . அந்த இளைஞன்
என்னைப் பார்த்தபடியே என் இடுப்பை தனது இரு கைகளாலும் பற்றினான் .


தொடரும்

No comments:

Post a Comment